Πέρα από μπλαζέ μελαγχολία και αρκετό τσαμπουκά, τι έχει να μας πει η νέα προστατευόμενη του Kanye West;

Το ζευγάρι από το Ντιτρόιτ επιδίδεται ξανά στη γνωστή post punk/EBM συνταγή.

Τα τραγούδια του All Mirrors δοκιμάζονται εδώ στην απογυμνωμένη εκδοχή τους και κερδίζουν με την αφοπλιστική εκφραστική τους αμεσότητα.

Ο νέος δίσκος του Ισλανδού μπορεί να μην τον ανεβάζει κατηγορία, αλλά υπόσχεται μια ευχάριστη και αβίαστη ακρόαση, χωρίς να απαιτεί τίποτα σε αντάλλαγμα.

Κανείς δεν λέει όχι σε λίγο πατροπαράδοτο shoegaze.

Ένα ακόμη ταπεινό λιθαράκι στην υποτιμημένη, ήσυχη τέχνη που υπηρετεί ο Bill Callahan.

Στη νέα του δουλειά, ο Bill Fay, μια φωνή που μιλάει χωρίς πρεμούρα για να ακουστεί, επανεξετάζει τα μέσα και τους τρόπους με που επιλέγει για να αποτυπώσει το μήνυμά του.

Ένας δίσκος που πατάει με το ένα πόδι στην ξέπνοη μελαγχολία του Nick Drake και του Elliott Smith και με το άλλο στην αφαιρετικότητα της σχολής του Brian Eno.

Οι αδερφοί Eno ενώνουν τις δυνάμεις τους και αφήνουν τις νότες να συνομιλήσουν, σε ένα νοερό ταξίδι στο πεπρωμένο του μινιμαλισμού. 

Ένα άλμπουμ που λειτουργεί ως ένα άθροισμα όλων όσων έχει προσφέρει στο αμερικάνικο indie αφήγημα όλα αυτά τα χρόνια η μπάντα του Conor Oberst.

Ακούσαμε πρώτοι το ντεμπούτο της σύμπραξης των Odesza με τον Golden Features.

Λίγα synths. Λίγη νοσταλγία για τα indie κεκτημένα. Ένα κερδισμένο στοίχημα ή «μια κακή μέρα στο γραφείο» για τον Will Toledo;

Στη νέα του δουλειά, ο κατά κόσμον Dan Snaith αφήνει στην άκρη τον παραγωγό και πιάνει τον συνθέτη, με ευχάριστες εκπλήξεις να κρύβονται σε κάθε γωνιά του. 

Τραγούδια, από και για την καραντίνα των clubbers, που περπατάνε στη λεπτή εκείνη γραμμή που χωρίζει την αυτόνομη pop σύνθεση από το εξαρτώμενο από την εικόνα διαφημιστικό προϊόν.

H πιο προσβάσιμη, διασκεδαστική και feelgood συλλογή τραγουδιών που έχουν γράψει οι Chicano Batman μέχρι σήμερα.

Μπορεί ο Donald Glover να επαναπροσδιορίσει την ουσία του pop icon; Είναι πάντως ο «Jean-Michel Basquiat της r’n’b» κι έγραψε έναν από τους πιο ζωντανούς φετινούς pop δίσκους.

Τα παιδιά από το Πίτσμπουργκ συνθέτουν εξαιρετικές νεο-νουάρ ιστορίες, σε έναν δίσκο προορισμένο να ικανοποιήσει τη μάζα.

Ο folk τροβαδούρος καταθέτει άλλον ένα δίσκο με μίνι ανατομίες φανταστικών χαρακτήρων.

Indie, shoegaze και dream pop υλικά αποδεικνύουν ότι όλα κρύβονται στην απλότητα.

Το δεύτερο από τα 5 ep που θα κυκλοφορήσει φέτος η μπάντα, περιστρέφεται γύρω από φρέσκους ήχους και pop ιδιώματα.